نام اصلی این منطقه یا نام اصلی روستای مهرآباد “حسین آباد”بود . تا اینکه جزو مهریه عصمت الدوله درآمد و نام مهرآباد را بر آن گذاشتند. اما بعدها به مناسبت خرج های بی رویه مهرآباد به گرو رفت و از تملک خانواده او خارج شد و دادخواهی او نزد رضاشاه پهلوی هم بی فایده بود و به خاطر بی مهری خویشاوندان، چنان آزرده شد که دست از مهرآباد کشید.
چندی بعد ، دریکی از روزهای سال ۱۲۹۶ خورشیدی و در اواخر جنگ جهانی اول ، مردم تهران برای اولین بار شاهد پرواز هواپیما در فراز آسمان بودند.
این هواپیما به صورت قطعات مجزا ، از روسیه و از طریق بندر انزلی به وسیله اتومبیل به تهران حمل شد و پس از سوار کردن قطعات ، توسط خلبان روسی بر فراز تهران بی برج و باروی آن ایام و در ارتفاع پائین پرواز کرد و چون در آن زمان محلی به عنوان فرودگاه در تهران وجود نداشته ، خلبان در محل امور خارجه تهران ( میدان مشق ) به زمین نشست.
سالها بعد و به دنبال پیشرفت سریع صنعت هواپیمائی ، حق انحصاری هواپیمائی در ایران به موجب قانون ، در بهمن ۱۳۰۴خورشیدی به شرکت هواپیمائی آلمانی یونکرس (Junkers) واگذار شد و ۲۲ سال بعد و پس ازتأسیس باشگاه خلبانی با ۲۰ فروند هواپیما در سال ۱۳۱۷خورشیدی، عملاً فرودگاه مهرآباد تأسیس و متولد شد .
در سال ۱۳۲۵ خورشیدی اولین گروه خلبانان نیروی هوایی به آمریکا اعزام شدند و پس از آن نیروی هوایی در سال ۱۳۲۸ خورشیدی با هواپیمای T.86 و F.33 در مهرآباد شروع به کار و عملیات پروازی را آغاز نمودند.
امروزه؛ بیش از یک میلیون پرواز در ماه و بیش از ۱۳ میلیون پرواز در سال برای آمار فعالیت این فرودگاه ذکر شده است که بیش از دوبرابر آمار پرواز فرودگاه بین المللی امام خمینی است.
به نقل از کانال تهران نگاری
