در محله‌های شمالی شمیران قدیم مانند اوین، درکه، ولنجک، دربند و… رودخانه‌هایی وجود داشت که به آنها رودخانه خشکه می‌گفتند. دلیل اصلی هم این بود که کنار این رودخانه‌ها، باغ‌ها و درختان فراوانی وجود داشت و بخشی از آب رودخانه‌ها برای آبیاری باغ‌ها و درخت‌ها مصرف می‌شد. به همین دلیل در فصول تابستان و بهار که فصل آبیاری بود اغلب این رودخانه‌ها آب کمی داشتند و به آنها رودخانه خشکه می‌گفتند. در میان اینها رودخانه‌ای بود که هنوز هم بخشی از آن وجود دارد.
این رودخانه در قسمت شمالی محله گلابدره هست و روی آن پل سنگی قرار دارد. آب این رودخانه از کوه‌های البرز و چشمه‌های شمالی شمیران تأمین می‌شد. سپس به سمت خیابان دربند و سر پل تجریش می‌رفت. سال ۱۳۶۶ در یک روز گرم تابستانی که معمولاً آب این رودخانه کم بود ناگهان ابرهای سیاه بالای آن قرار گرفتند و برای یک لحظه آب رودخانه به شکل سیل درآمد. مردم می‌گفتند رودخانه دیوانه شده است. سیل تمام آنچه اطرافش وجود داشت را با خود برد.
بعد از سیل شمیران قدیم شکل جدیدی به خود پیدا کرد. دیگر از آن خانه‌های خشتی و گلی و درخت‌ها و باغ‌ها اثری نبود و چون این رودخانه خشکه به قول اهالی یک دفعه دیوانه شد و به‌صورت سیل درآمد اهالی نام آن را رودخانه خله گذاشتند؛ رودخانه‌ای که با نام عجیب و غریبش در ذهن تک تک اهالی شمیران قدیم حک شد و باقی ماند.
پریسا امیر قاسم خانی
