کتاب «دانشنامه اسباب‌بازی‌های طهران قدیم» کتابی است با محوریت و معرفی بازی‌های کودکان و اسباب‌بازی‌های مورد علاقه آنها در طهران قدیم به قلم «زردشت هوشور». توجه به بازی‌های کودکانه و سیر تکامل آن همزمان با تغییرات اجتماعی و فرهنگی از جمله موضوعاتی است که در آثار مورخان و نویسندگان ایرانی کمتر به آن توجه شده است.
در بخشی از این کتاب آمده: «تعجب‌برانگیز است که تا حدود ۴۰، ۵۰ سال قبل محدوده بازار شهرری که در آن زمان به آن شاه‌عبدالعظیم می‌گفتند بزرگ‌ترین کانون ابداع، اختراع، نوآوری، ساخت، عرضه و فروش اسباب‌بازی‌های دست‌ساز بود و ری‌شناسان و تهران‌شناسان معاصر هم که خوشبختانه هنوز زنده‌اند و قلم به دست دارند کمتر به این مقوله پرداخته‌اند و حتی در آثار خود نام چند نوع اسباببازی را هم ذکر نکرده‌اند که این مهر تأییدی است بر آنچه گفته شد.
جای بسی تعجب است که چرا نویسندگان، پژوهشگران، مورخان، جامعه‌شناسان، مردم‌شناسان و به‌طورکلی همه قلم به دستانی که درگذشته به نحوی با جامعه سروکار داشته‌اند درخصوص مقوله بازی و اسباببازی چیزی ننوشته و اثری از خود به جا نگذاشته‌اند. شاید به این دلیل است که درگذشته کودک و نقش او در جامعه از اهمیت چندانی برخوردار نبود. در ادبیات کهن ما نیز این نقیصه به وضوح دیده می‌شود. به‌طوری که به ندرت برای کودک قصه‌ای، نوشته و قصه‌ها شفاهی و سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شد.»
به عقیده این نویسنده نتیجه این کم‌مهری و بی‌توجهی آن شد که امروزه کمتر کسی با نام و نشان و نوع فعالیت آن هنرمندان و صنعتگران اسباب‌بازی‌ساز آشنایی دارد و تأسف‌انگیزتر از آن‌که نوجوانان و کودکان امروزی اصلاً نمی‌دانند شاه عبدالعظیم تا ۴۰، ۵۰ سال پیش کانون ساخت اسباببازی و بازار فروش آنها بوده است.
این کتاب ۲بخش دارد؛ بخش اول کلیات که شامل تعریف بازی و اسباببازی، تاریخچه اسباببازی در جهان و ایران است. بخش دوم شناسنامه تدوین شده که افزون بر تصویر اسباببازی مورد نظر خواننده را با ویژگی‌های آن آشنا می‌کند.
انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان «دانشنامه اسباب‌بازی‌های طهران قدیم» را در قالب ۴۴۴ صفحه و شمارگان ۵ هزار نسخه با قیمت ۵۰ هزار تومان منتشر کرده است.
